Dzień Smutku, dzień pytań

Po wczorajszych wydarzeniach w Gazie Izrael pogrążył się w smutku, pytaniach i głębszym zrozumieniu okrucieństwa tej wojny.

DZISIAJ DZIEŃ ŻAŁOBY NARODOWEJ DLA IZRAELA…. TRZECH ZAKŁADNIKÓW, KTÓRYM UDAŁO SIĘ UCIEC Z NIEWOLI WYBIEGLI Z BIAŁĄ FLAGĄ W KIERUNKU ARMII IZRAELSKIEJ. NIESTETY TA BIAŁA FLAGA I TO, ŻE WOLALI PO HEBRAJSKU NIE BYŁY ZAUWAŻONE I SWOI SKIEROWALI TRZY POCISKI W ICH KIERUNKU. RZADEN Z UCHJODŹCÓW NIE PRZEŻYŁ.

To młodzi chłopcy po jednej i po drugiej stronie. Jedni już bez pytań, drudzy natomiast w natłoku niekończących się myśli: „ Jak się to mogło wydarzyć?”. Jedna z komentatorek ze służb specjalnych, również matka innego żołnierza określała napięcia, które towarzyszą tym młodym ludziom od tygodni z bronią w ręku zdobywających kawałek po kawałku domu, tunelu, placu miast w Gazie. Mają najczęściej około 20 lat i przeszkolenie, lecz niestety większość z nich nie do tak ciężkich walk wojennych. Dają z siebie wszystko. Tracą przyjaciół w walce, tych z którymi jeszcze niedawno śmiali się i szli na piwo. Ze względu na charakter przeciwnika i sposób jego działania - zasłaniania się ludnością cywilną i dziećmi, reakcje żołnierzy mogą być różne.

Dziś już nic nie przywróci tych młodych, co przetrwali katorgę uwięzienia Hamasu. Możemy podziwiać ich bohaterską postawę i walkę do końca…i modlić o ich rodziny i tych co są na froncie.

Dochodzą też wieści o Iranie kierującym rakiety w kierunku Yerushalaim i Kotelu w podczas ostatniego szabatu. Rzeczywiście, mieliśmy gościa wtedy i pomimo, że nie słyszeliśmy syren, otworzyłam okno i nasłuchiwaliśmy dźwięku, słyszanego przez nas na początku wojny, oddalonego jednak tym razem znacznie. Odgłosy „łapanych” przez system napowietrzny pocisków ustały wkrótce, a my kontynuowaliśmy nasz piątkowy czas z gościem. Wyjątkowym gościem, gdyż osobą, która po 7 października została tutaj, dostała wizę i wspiera w dzień i w noc Izrael w tym tak trudnym czasie. Dzięki Adonai za takie postawy i ludzi ‘pomazanych’ do tego, na czas tak trudny przecież.

Nie zapominajmy Jakuba u Boga Izraela.

Niech „ Połączą się władcy narodów z ludem Boga Abrahama. Bo możni świata należą do Boga: ON zaś jest najwyższy” Psalm 47.